Posiadłość od początku swojego istnienia (pierwsza wzmianka pochodzi z 1222 roku) aż do konfiskaty w 1945 roku należała do arystokratycznego rodu Liechtensteinów, początkowo jednego z najbogatszych arystokratycznych rodów Moraw, a od XVII wieku także książąt Liechtensteinu (Lednice stały się wówczas ich letnią rezydencją).
Dawniej na miejscu dzisiejszego pałacu stała twierdza, wspominana już w 1222 roku, którą margrabia Przemysł podarował Lichtensteinom. W XVI wieku twierdzę przebudowano na renesansowy pałac, który w następnym stuleciu został zmieniony na rezydencję barokową. Później, w XVIII w. Jerzy Wingelmüller przebudował obiekt po raz ostatni – tym razem nadając mu styl nowogotycki. Fasady zostały wtedy ozdobione licznymi balkonami, wieżyczkami, wykuszami itp. W XIV w. Liechtensteinowie kupili znajdujący się niedaleko pałac w Valticach, a z terenów otaczających obydwie rezydencje utworzyli park. Nieopodal zamku powstały w tym czasie oranżeria i minaret. W XIX w. cały teren urozmaicono jeszcze wieloma zabytkowymi budowlami.
Schody zostały wykonane z jednego pnia dębu.