sobota, 31 sierpnia 2019

                                Castel Rametz ( niem. Schloss Rametz ) to średniowieczny dwór położony w Maia Alta w gminie Merano. Pierwsze informacje historyczne dotyczące zamku pochodzą z 1269 roku. Między XIV a XV wiekiem był własnością rodziny Rametz, później często zmieniał właścicieli.W 1836 r. Został kupiony przez Francesco Flarera, profesora na uniwersytecie w Pawii, który dokonał radykalnej renowacji. Podczas II wojny światowej został zarekwirowany przez wojska niemieckie wraz z Castel Labers i wykorzystywany jako baza logistyczna dla operacji Bernhard.Operacja „Bernhard” (niem. Aktion Bernhard) – kryptonim tajnego niemieckiego programu, opracowanego podczas II wojny światowej w celu destabilizacji brytyjskiej gospodarki poprzez wpuszczenie na brytyjski rynek ogromnych ilości sfałszowanych banknotów o nominałach 5, 10, 20 oraz 50 funtów (dokładnie takich, jakie emitował Bank Anglii). Obecnie znajduje się w nim słynna winiarnia z restauracją i małym muzeum wina. Zamek jest otoczony winnicami. Tutaj winogrona korzystają z klimatu śródziemnomorskiego, są chronione przed ostrymi wiatrami przez otaczające góry, a także gleba jest przepuszczalna. Świadomie właściciele zamku wybrali typowy sposób uprawy pergoli na 10 hektarach powierzchni uprawy. 
W czterech pomieszczeniach wystawowych można oglądać przedmioty i narzędzia do uprawy, żniw i transportu winogron, które częściowo zostały już zapomniane, dzięki czemu poznaje się produkcję wina w poprzednich okresach. W 2007 roku muzeum zostało wzbogacone o ilustracje i dawne narzędzia używane do produkcji bekonu. Wizyta w muzeum rozpoczyna się od spaceru po winnicach i informacji o pracy w winnicy. Następnie zwiedza się piwnicę z XVIII wieku z kamiennych bloków porfirowych. Wizyta kończy się w nowoczesnej piwniczce z winami, w której można skosztować aromatycznego napoju i typowego bekonu Kaiserspeck.











  















piątek, 30 sierpnia 2019

                                          Zamek Trauttmansdorff znajduje się na wschodnim krańcu miasta Merano  ( Południowy Tyrol ) w samym sercu ogrodu botanicznego „ Ogrodu zamku Trauttmansdorff ”, który został otwarty w 2001 roku. Zamek stał się znany między innymi dzięki pobytowi uzdrowiskowemu austriackiej cesarzowej Elżbiety (z promenady spa Meran dziś prowadzi oznakowana ścieżka Sissi do ogrodu botanicznego). Obszar ma powierzchnię 12 hektarów i sieć dróg o długości 7 kilometrów; różnica wysokości wynosi 100 metrów. Właścicielem jest autonomiczna prowincja Bolzano. Początki zamku Trauttmansdorff  sięgają średniowiecza . Około 1300 roku budynek został po raz pierwszy wymieniony jako Burg Neuberg. W połowie XIX wieku hrabia Joseph von Trauttmansdorff kupił na wpół zrujnowany zamek,  który 150 lat wcześniej został opuszczony przez jego właścicieli. Rozbudowując go wprowadził wiele elementów neogotyckich. Od tego czasu zamek  Trauttmansdorff stał się wzorem dla wielu neogotyckich zamków w Południowym Tyrolu. 
 Dzięki pobytowi cesarzowej Sissi w Trauttmansdorff w 1870 r. i szybkiemu wyzdrowieniu jej chorej córki Marie Valerie, miasto Merano jako uzdrowisko zyskało światową sławę.  W 1889 roku Elisabeth ponownie odwiedziła zamek. Okres świetności zamku zakończył się wraz z początkiem pierwszej wojny światowej , ponieważ Południowy Tyrol był na pierwszej linii frontu. Po pierwszej wojnie światowej właściciel został wywłaszczony przez faszystowski reżim, a podczas II wojny był używany przez Wehrmacht .Po wojnie zamek był pusty i dopiero w w 1977 r został przejęty przez administrację państwową Południowego Tyrolu, która ostatecznie znalazła dla niego zastosowanie w 1990 r .  Wewnątrz otwarto Muzeum Turystyki Południowego Tyrolu, Touriseum, a wokół zamku utworzono ogród botaniczny. Na 12-hektarowym terenie utworzono cztery strefy, które płynnie się ze sobą łączą: ogrody leśne, słoneczne, wodne i tarasowe oraz krajobrazy Południowego Tyrolu. Szczególną atrakcją jest australijska Wollemie ( Wollemia nobilis ), niezwykle rzadki okaz gatunku iglastego, który został odkryty dopiero w 1994 r.. Ogrody zamku Trauttmannsdorff w 2006 roku były pierwszym ogrodem botanicznym we Włoszech, w którym wystawiono ten gatunek rośliny.  W latach 2000-2003 posiadłość, została odnowiona: fasada zewnętrzna, kaplica, krypta, duża sala w stylu rokoko i drugie piętro z pokojami cesarzowej Elżbiety odzyskały utracony blask a  Ogrody zamku Trauttmansdorff otrzymały tytuł Najpiękniejszego Ogrodu we Włoszech  .