Marburg

Początki wybudowanego tu zamku sięgają przełomu IX/X wieku. Miasto rozwinęło się, gdy Elżbieta z Turyngii wybrała je jako swoją siedzibę wdowią i założyła szpital dla ubogich. Zmarła w 1231, cztery lata później została ogłoszona świętą przez papieża Grzegorza IX. W tym samym roku Zakon krzyżacki rozpoczął budowę świątyni nad jej grobem, co spowodowało, że miasto stało się celem pielgrzymek. W 1248 Zofia brabancka, córka landgrafa Turyngii Ludwika IV Świętego, zgłosiła roszczenia do ziem ówczesnej zachodniej Turyngii w imieniu swego syna Henryka, kładąc podwaliny pod późniejszą Hesję (Henryk został pierwszym landgrafem heskim).Dzisiaj w zamku landgrafa znajduje się muzeum. W sali książęcej, jednej z najpiękniejszych gotyckich sal w Europie Środkowej, regularnie odbywają się koncerty.

W czasie reformacji landgraf Filip Wielkoduszny założył w Marburgu pierwszy uniwersytet protestancki. Uczelnia po czasy dzisiejsze jest najważniejszą instytucją miasta oraz największym pracodawcą. W zimowym semestrze 2005 uniwersytet liczył ok. 16 tys. studentów i ponad 7 tys. pracowników. W 1529 w marburskim zamku odbyła się dysputa religijna, w których brali udział m.in. Marcin Luter, Huldrych Zwingli oraz Filip Melanchton. To właśnie tutaj Jacob i Wilhelm Grimm studiowali prawo. I tutaj poznali dwóch romantycznych pisarzy Clemensa Brentano i Achima von Arnim, spisujących z zapałem historyczne podania i ludowe legendy, by nie uległy zapomnieniu. Bracia żywo wspomogli ich w tej pracy, a potem kontynuowali dzieło, poszerzając je o baśnie funkcjonujące jedynie w przekazie ustnym. 

W 1945 w kościele św. Elżbiety zostały złożone szczątki Paula von Hindenburga, ewakuowane tutaj z Mauzoleum Hindenburga na Mazurach.

W 1967 stwierdzono tu pierwsze udokumentowane zachorowanie wywołane bardzo groźnym wirusem, któremu później nadano nazwę miasta. Miało to miejsce w laboratorium Behringa. Zakażeni zostali pracownicy mający kontakt z małpami (koczkodanami zielonymi) pochodzącymi z Ugandy.