Zamek Wilfersdorf  

    Pierwsza wzmianka o szlacheckiej rezydencji w Wilfersdorfie pochodzi z 1360 roku. W 1436 roku rodzina Liechtensteinów nabyła gotycki zamek i jest on nieprzerwanie w ich posiadaniu do dziś. Służy do zarządzania posiadłościami książęcymi w Dolnej Austrii, do których należy również znana winiarnia dworu książęcego. Około 1600 roku Gundaker od którego wywodzi się linia panująca w Księstwie Liechtensteinu przebudował gotycką warownię w renesansowy, czteroskrzydłowy zamek wodny. Kolejna przebudowa - barokowa, miała miejsce na początku XVIII w. Późniejsze lata to okres w którym zamek podupada. Około 1802 roku zburzono z powodu zniszczenia skrzydła północne, południowe i wschodnie, tak że dziś pozostało tylko skrzydło zachodnie i skrzydła boczne. W 1809 roku budowla została zdewastowana przez Francuzów, a w 1866 r. mieścił się w nim pruski szpital polowy. W kolejnych latach zamek wyremontowano, ale nie odzyskał dawnej świetności. Pod koniec II wojny światowej zamek doznał poważnych zniszczeń, które jednak w kolejnych latach zostały naprawione. W latach 2001 i 2002 istniejące budynki zostały odrestaurowane i zrewitalizowane. Główny budynek był przez wiele lat dzierżawiony przez gminę Wilfersdorf i obecnie służy jako regionalne centrum kulturalne i wystawiennicze. Wielofunkcyjna sala balowa na parterze umożliwia organizację seminariów, prezentacji i kameralnych kongresów. Na piętrze prezentowana jest obszerna dokumentacja dotycząca historii Domu Liechtensteinów: multimedialna wystawa stała prowadzi zwiedzających przez burzliwą historię rodu a cenne eksponaty dokumentują rozwój gospodarczy i kulturalny rodziny książęcej z Weinviertel.  W piwnicy znajduje się przytulna piwnica zamkowa. W bocznym skrzydle północnym zamku prezentowana jest atrakcyjna kolekcja lokalnej historii: na przykład eksponowane są kości słoni i nosorożców sprzed dziesięciu milionów lat, a także inne znaleziska z epoki neolitu. Na wystawie znajdują się również narzędzia rolnicze, historyczne meble i mechanizmy zegarowe z wież kościelnych z XVIII i początku XX wieku. Dyrekcja administracyjna Fundacji Księcia Liechtensteinu korzysta z około 15% powierzchni zamku.