Klasyczne decu - chustecznik i taca

 Burg Bruck to średniowieczny zamek w Lienz, w Tyrolu, w Austrii. Został zbudowany w XIII wieku przez hrabiów Gorycji jako zamek mieszkalny. Swoją nazwę zawdzięcza mostowi, który przecina rzekę poniżej szczytu wzgórza i otwiera ruch do tunelu Felbertauern. Z donżonu widać prawie całe dorzecze doliny Lienz aż do granicy państwa, a także dolną dolinę Isel. Było to szczególnie ważne w dawnych czasach dla obiektu obronnego i służyło obronie i reprezentacji. Ku uciesze wszystkich miłośników średniowiecza, zamek Bruck do dziś wygląda niemal tak samo, jak pół tysiąclecia temu. W tym czasie zmarł ostatni rezydujący tu hrabia Gorycji, a zamek odziedziczył cesarz Maksymilian I. Ponieważ mieszkał gdzie indziej, – podobnie jak późniejsi właściciele – nie myślał o przeprojektowaniu zamku . W 1653 roku zamek przejął żeński konwent Hall  i  stał się siedzibą jurysdykcji. W latach 1679/80 odbył się tu sensacyjny proces czarownicy. Zakończył się on śmiercią oskarżonej i jej dzieci po tym, jak przyznała się do swoich występków pod wpływem tortur. Według historyków było to ostatnie palenie czarownic w Tyrolu. 

Po kasacie klasztoru Hall w 1783 roku przez cesarza Józefa, zamek Bruck służył wojsku cesarskiemu jako szpital polowy, ale także jako koszary. Od 1827 roku zamek był własnością prywatną jako firma spedycyjna, browar i zajazd, aż do momentu, gdy ostatnia właścicielka, Ottilie Röck, w latach 1911-1913 całkowicie odrestaurowała zamek Bruck w stylu bawarskich zamków, takich jak Neuschwanstein.W 1942 roku miasto Lienz przejęło zarząd nad zamkiem .  Dziś mieści się w nim muzeum i jest on jednym z głównych zabytków Tyrolu Wschodniego. 

   Zamek Hluboká nad Vltavou – pałac neogotycki z XIX wieku zlokalizowany w miejscowości Hluboká nad Vltavou na terenie Czech.  Historia zamku sięga czasów średniowiecznych, kiedy to na polecenie króla Czech - Przemysła II Ottokara wzniesiono tu pierwszy warowny gród obronny. Twierdza ta powstała pod koniec XIII wieku i początkowo pełniła funkcje przygranicznej wartowni. W kolejnych stuleciach zamek wielokrotnie zmieniał swoich właścicieli. W pierwszej połowie XVI wieku jego właścicielem został cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego - Ferdynand I Habsburg. W 1661 roku od jego syna Bartłomieja majątek z zamkiem kupił Johann Adolf von Schwarzenberg, założyciel południowoczeskiej gałęzi rodu Schwarzenbergów, która rezydowała w Hluboce przez prawie 300 lat, aż do 1939 roku. Ostatnim prywatnym właścicielem zamku był Adolf Schwarzenberg, który wspierał finansowo budowę czechosłowackich fortyfikacji oraz czeski rząd Beneša na uchodźstwie. W 1939 roku Adolf Schwarzenberg i jego żona zostali zmuszeni do emigracji za granicę, ponieważ odmówili współpracy z Niemcami. W 1947 roku majątek został skonfiskowany przez czeskie władze komunistyczne na mocy ustawy nr 143/1947 Coll., tzw. Lex Schwarzenberg.

   Obecny wygląd kompleksu zamkowego, wraz z parkiem i otaczającym go krajobrazem, został zainspirowany podróżami księcia Jana Adolfa II który jako honorowy dyplomata monarchii habsburskiej udał się ze swoją żoną, księżniczką Eleonorą w 1838 roku na koronację brytyjskiej królowej Wiktorii. Oczarowany angielskim gotykiem Tudorów zapragnął pałacu wzorowanym na tym stylu. Inspiracją do przebudowy zamku był przede wszystkim zamek królewski Windsdor.W zamku znajduje się 140 sal i 11 wież, co umożliwia zwiedzanie w kilku wariantach. Podczas zwiedzania można zajrzeć do prywatnych pokojów i pełnych przepychu sal reprezentacyjnych z rzeźbioną okładziną ścian, kasetonami na stropach, eleganckimi meblami, kryształowymi żyrandolami, bogatymi zbiorami obrazów, srebra, porcelany i gobelinów. Można również wejść na wieżę widokową i zajrzeć do zamkowej kuchni, gdzie zachowało się całe mnóstwo sprzętów kuchennych z przełomu XIX i XX wieku. W zamkowej ujeżdżalni można obejrzeć ekspozycję południowo-czeskiego gotyku i holenderskich mistrzów ze zbiorów Południowo-czeskiej Galerii Aleša. Całość zaś otoczona została blisko 200 hektarowym malowniczym angielskim parkiem krajobrazowym.

   Położony w malowniczym zakolu rzeki Wełtawy w południowych Czechach, zamek w Českým Krumlovie  to jeden z najważniejszych i najpiękniejszych kompleksów zamkowych Europy Środkowej. Jest drugim co do wielkości zamkiem w Czechach – ustępuje jedynie praskiemu Hradczanom – i stanowi perłę światowego dziedzictwa UNESCO, wpisaną na listę w 1992 roku. Historia tego miejsca, jego niezwykła architektura oraz nierozerwalne związki z najpotężniejszymi rodami Czech czynią z niego nie tylko atrakcję turystyczną, ale również pomnik wielowiekowej kultury i polityki. Pierwsze wzmianki o zamku Český Krumlov pochodzą z XIII wieku. Warownię wzniósł ród Vítkovców – potężnych możnowładców południowoczeskich, którzy wykorzystali naturalne ukształtowanie terenu do stworzenia twierdzy nie tylko obronnej, ale i reprezentacyjnej. Początkowo miała charakter romańsko-gotycki, jednak z biegiem lat i zmianą właścicieli przekształcano ją zgodnie z najnowszymi trendami architektonicznymi. W XIV wieku zamek przejął ród Rožmberków (Rosenbergów), który nadał mu splendoru i kształtu, jaki podziwiać możemy do dziś. Rožmberkowie uczynili z Krumlova centrum administracyjne swoich ogromnych posiadłości. W tym czasie rozbudowano zamek w stylu gotyckim, a później renesansowym. Powstały reprezentacyjne skrzydła mieszkalne, dziedzińce, wieże oraz wspaniała Sala Maskowa, pokryta alegorycznymi freskami. W XVI wieku zamek przeżywał okres największego rozkwitu pod rządami Viléma i Petra Voka z Rožmberka – wybitnych polityków i mecenasów sztuki. Ich panowanie przyniosło nie tylko rozwój architektoniczny, ale również kulturowy – na zamku działała biblioteka, teatr i laboratoria alchemiczne. Po śmierci ostatniego z Rožmberków, majątek przeszedł na Habsburgów, a następnie w XVII wieku został oddany rodzinie Eggenbergów, która kontynuowała barokową przebudowę. Ich spuścizna to m.in. wspaniała kaplica zamkowa oraz teatr barokowy – jeden z nielicznych oryginalnych, zachowanych teatrów tego typu na świecie, ze scenografią, mechanicznymi urządzeniami i kostiumami z epoki. W XVIII wieku zamek przejęli Schwarzenbergowie, jeden z najbogatszych i najbardziej wpływowych rodów arystokratycznych monarchii habsburskiej. Wprowadzili kolejne zmiany, w tym modernizacje wnętrz w duchu klasycystycznym oraz rozwój ogrodów zamkowych, z fontannami, pawilonami i rotundą letnią. Po II wojnie światowej majątek został znacjonalizowany, a zamek przeszedł na własność państwa. Obecnie jest jednym z najważniejszych obiektów muzealnych i turystycznych w Czechach, odwiedzanym corocznie przez setki tysięcy gości z całego świata. Kompleks zamkowy składa się z ponad 40 budynków, 5 dziedzińców, potężnej wieży zamkowej, zamku dolnego i górnego oraz parku zamkowego. Wnętrza wypełniają kolekcje obrazów, mebli, porcelany, trofeów myśliwskich i rzemiosła artystycznego z różnych epok. Szczególne zainteresowanie budzi barokowy teatr – w pełni funkcjonalny, z oryginalnym wyposażeniem, który stanowi bezcenne źródło wiedzy o kulturze XVIII wieku. Zamek Český Krumlov to także arcydzieło urbanistyczne. Jego bryła wznosi się wysoko nad miastem i rzeką, dominując nad panoramą Krumlova. Wieża zamkowa z kolorową fasadą i arkadowym balkonem to jeden z najbardziej rozpoznawalnych widoków w Czechach. Przestrzeń łącząca górny i dolny zamek – tzw. Most Płaszczowy – to monumentalna konstrukcja arkadowa, której masywność zachwyca zarówno z dołu, jak i z perspektywy dziedzińców.