Benedyktyńskie opactwo Maria Laach zostało ufundowane w 1093 roku przez księcia Palatynatu Reńskiego Henryka II i jego żonę Adelajdę. Wzniesiono je w malowniczej okolicy, po zachodniej stronie jeziora Lacher See. Przez stulecia klasztor stanowił centralny ośrodek religijny i kulturalny regionu Eifel jak i całej doliny środkowego Renu. Na przełomie XVII-XVIII stulecia wnętrza świątyni przebudowane zostały w ówcześnie modnym barokowym stylu. Na początku XIX wieku opactwo zostało przejęte zostało przez wojska Napoleona Bonaparte (1769-1821) i przekazane w ręce jezuitów. Benedyktyni powrócili tu dopiero pod koniec XIX wieku i pozostają do czasów obecnych. Obecnie w pełni odrestaurowany klasztor stanowi idealny przykład romańskiego budownictwa sakralnego z czasów Hohenstaufów (dynastia niemieckich władców panujących w latach 1079-1254). Sercem całego kompleksu jest imponująca trójnawowa bazylika z dwoma transeptami w której każdego dnia rozbrzmiewają gregoriańskie chorały. W bezpośrednim sąsiedztwie kościoła znajduje się XI wieczna romańska krypta upamiętniająca miejsce pochówku pierwszego opata Gilberta z Affligem. Pomiędzy murami klasztornymi a bazyliką urządzono ogród klasztorny z wieloma gatunkami roślin w których na uwagę zasługują owiane tajemnicami i legendami Lilie z Laach.