Historia Falkenstein jest tak stara, jak sama osada Weinviertel. Zamek został zbudowany za panowania cesarza Henryka III, w połowie XI wieku. Jako twierdza graniczna na północy, niegdyś chroniła kraj przed najazdami z Czech i Węgier. W XII wieku zamek stał się własnością ówczesnych władców Austrii. W XVI wieku ówczesny właściciel zamku, austriacki szlachcic Hans Freiherr z rodu Trautson zlecił przebudowę zamku w stylu renesansowym. Podczas wojny trzydziestoletniej (1618-1648) zamek został zdobyty przez wojska szwedzkie. W trakcie działań wojennych uległ wtedy częściowemu zniszczeniu. Pod koniec XVII wieku warownia straciła swoje strategiczne znaczenie i od tego czasu zaczęła popadać w ruinę, a opuszczone mury zamku służyły przez lata jako materiał budowlany dla okolicznych wsi. Pod rządami obecnego właściciela Georga Thurn-Vrintsa ruiny zamku wpisano na listę zabytków i ponownie otwarto dla zwiedzających. Wykopaliska dowiodły również, że na terenie kompleksu zamkowego znajdowała się pierwotna osada jaskiniowa. W nienaruszonym sklepieniu z XIII wieku znajduje się średniowieczna tablica i małe muzeum ze znaleziskami ilustrującymi życie w średniowieczu.  Ciekawym rozdziałem w historii ruin zamku Falkenstein jest ruch anabaptystów, któremu poświęcone jest małe muzeum w "Skarbcu Anabaptystów". Został zbudowany we współpracy z huteryckim Towarzystwem Historycznym dla Wiednia i Dolnej Austrii. Na tablicach informacyjnych można dowiedzieć się wiele o historii i losach tej prześladowanej wspólnoty religijnej okresu reformacji. Na pierwszym dziedzińcu znajduje się wierna replika zabytkowej drewnianej galery, która ma upamiętnić losy skazańców galerników anabaptystystycznych.