Zamek Pillnitz to dawna letnia rezydencja elektorów i królów saskich nad Łabą w Dreźnie. Głównymi budynkami kompleksu pałacowego są Pałac Wodny z dużymi schodami do Łaby, Pałac Górski i Nowy Pałac. Po ukończeniu budowy Nowego Pałacu saksońska rodzina królewska wykorzystywała kompleks pałacowy jako letnią rezydencję.

 Elektor August Mocny nabył posiadłość w 1706 roku dla swojej metresy Konstancji von Cosel. Po zerwaniu związku z hrabiną doprowadził do przekształcenia kompleksu w letnią rezydencję saksońskiej rodziny królewskiej według projektów swojego nadwornego architekta Matthäusa Daniela Pöppelmanna.  Dwa główne budynki zbudowane pod jego nadzorem, Pałac Wodny i Pałac Górski, są doskonałymi przykładami baroku saksońskiego, a także Chinoiserie, imitacji sztuki Azji Wschodniej na przełomie XVII i XVIII wieku. Zamek był sceną wydarzeń historycznych. W 1719 roku odbyły się tu uroczystości z okazji ślubu księcia koronnego Fryderyka Augusta z Saksonii i arcyksiężnej Marii Józefy Habsburg. W 1791 roku w zamku spotkali się przedstawiciele Austrii i Prus i przyjęli Deklarację z Pillnitz, w której zobowiązali się do wspierania króla francuskiego w walce z rewolucją. Po upadku monarchii w 1918 roku zamek stał się własnością Wolnego Państwa Saksonii. Od 1963 roku jest siedzibą Muzeum Sztuki Dekoracyjnej Państwowych Zbiorów Sztuki w Dreźnie a od 1990 roku kompleks znajduje się pod opieką Saksońskich Pałaców, Zamków i Ogrodów. Powódź stulecia w sierpniu 2002 r. dosyć mocno zniszczła budynki i ogrody, Właściwie każde większe wylanie rzeki zalewa niższe kondygnacje bydynków. Jest to zaznaczane na kolumnie zamkowej kuchni.

Zamek średnio nam się podobał, może pani przewodnik słabo się postarała i mało nam pokazała. Generalnie było nudno i zimno.