Ruiny zamku Neuhaus (zwane także zamkiem Maultasch ) to ruiny zamku nad miastem winiarskim Terlan w południowo-tyrolskiej dolinie Adige, między Bolzano i Merano. Zamek został po raz pierwszy wspomniany w XIII wieku. Prawdopodobnie był on fortecą graniczną hrabiów tyrolskich przeciwko hrabiom Bolzano.W drugiej połowie XIII wieku tuż pod zamkiem zbudowano stację celną. Ale forteca i stacja celna wkrótce straciły na znaczeniu, ponieważ Bolzano był bez przerwy okupowany przez hrabiego Meinharda II i jego ludzi. Z zamkiem związana jest historia jego wnuczki, Margarete von Tirol-Görz ( Margarethe Maultasch). Małgorzata była córką Henryka, księcia Karyntii , byłego króla Czech, który tytułował się również królem Polski. Po utracie władzy w Czechach zabrał ze sobą ze skarbca praskiego insygnia koronacyjne Przemyślidów i Piastów, których Luksemburgom już nigdy nie zwrócił. 16 września 1330 r. Małgorzata została wydana za młodszego o 4 lata Jana Henryka Luksemburskiego, syna króla Czech Jana. Małżeństwo było nieszczęśliwe i pozostało bezdzietne. Oboje mieszkali w Schloss Tirol.  Po śmierci ojca w 1335 r.  Małgorzata odziedziczyła Tyrol .  Pomimo tego, że była zamężna jej ziemiami zainteresował się cesarz Ludwik IV Bawarski (Wittelsbach), który zaproponował jej ślub ze swoim synem. 2 listopada 1341 r. z pomocą szlachty tyrolskiej wygnała swojego męża z kraju. Już 10 lutego 1342 r. poślubiła Ludwika V Brandenburskiego, syna cesarza Ludwika IV. Wywołało to konflikt z papiestwem oraz konflikt cesarza z Janem Luksemburskim. Tyrol został obłożony na 17 lat interdyktem - nie odprawiano nabożeństw, nie dzwoniono dzwonami ani nie udzielano sakramentów. To było okropne dla ludzi, ponieważ zostali wykluczeni ze wspólnoty wierzących. Nie przestrzegali jednak tych zakazów ale kiedy około 1350 r. miały miejsce różne katastrofy w Tyrolu, uznano to za karę Bożą i obwiniono Małgorzatę za trzęsienie ziemi , dżumę dymieniczą , pożary , powodzie i plagi szarańczy .Dopiero w 1349 r. na wniosek Małgorzaty jej małżeństwo z Janem Henrykiem zostało unieważnione z powodu rzekomej impotencji męża. Był to jednak tylko pretekst. Jan Henryk z kolejnego małżeństwa doczekał się sześciorga dzieci. Margarete lubiła przebywać w Burg Neuhaus. Zamek nosi nazwę „Maultasch” ze względu na stację celną, zwaną także „mala tasca” (pułapka na myszy). Od 1733 roku Neuhaus jest własnością rodziny Enzenberg. Hrabia Hugo  Enzenberg zabezpieczył w 1883 r. twierdzę przed rozpadem. Cały kompleks został odrestaurowany  w latach 1990-1996. Części założenia naprawiono i wyposażono w zabezpieczające balustrady. Ruiny zamku są dziś łatwo dostępne. Chociaż większość budowli została oczywiście zniszczona, z dawnego zamku pozostało wystarczająco dużo, aby przynajmniej wyobrazić sobie jak kiedyś wyglądał.