Początki Zamku Bratysławskiego (Bratislavský hrad) sięgają X wieku, kiedy to na okolicznym wzgórzu (85 metrów n.p.m.) wzniesiono pierwsze kamienno-drewniane umocnienia.W XIII stuleciu w ich miejscu wybudowano kamienną wieżę obronno-mieszkalną (dziś na jej szczątkach stoi Wieża Koronacyjna - największa i najgrubsza z narożnych wież zamkowych). Dwa stulecia później na polecenie króla Zygmunta Luksemburczyka (1368-1437) przekształcono ją w potężny gotycki zamek, którego głównym zadaniem miała być ochrona północnych rubieży Węgier przed najazdami barbarzyńców . Na przestrzeni wieków warownia była wielokrotnie rozbudowywana i powiększana a swój obecny renesansowy kształt uzyskała w czasie ostatniej większej przebudowy jaka przeprowadzona została w XVI wieku. W 1802 roku zamek został przejęty przez wojsko. Mimo odparcia wielu napoleońskich ataków w 1811 roku twierdza została doszczętnie strawiona przez pożar, który wzniecony został przez pijanych austriackich żołnierzy. W stanie ruiny warownia pozostawała, aż do połowy XX wieku. Obecnie w pełni odrestaurowanym zamku funkcjonuje Muzeum Historyczne (Historické múzeum) prezentujące ekspozycje obrazujące rozwój sztuki i życie społeczeństwa słowackiego od średniowiecza po czasy obecne. Charakterystycznym elementem budowli są cztery strzeliste, narożne wieżyczki. Największą i najgrubszą z nich jest tzw. Wieża Koronacyjna (Korunovačnej veže), na której szczycie znajduje się taras widokowy. Zamek stanowi nie tylko jeden z symboli Bratysławy ale także całego kraju. To właśnie tutaj w 1968 roku podpisano ustawę federacyjną pomiędzy Czechami a Słowacją, a 1 września 1992 roku sygnowano Konstytucję Republiki Słowackiej (Ústava Slovenskej republiky). W bezpośrednim sąsiedztwie warowni znajdują się fundamenty bazyliki z czasów państwa wielkomorawskiego.