Devín to dawna niewielka naddunajska słowacka wioska, która obecnie stanowi zachodnią dzielnicę Bratysławy. Znana jest głownie z usytuowanych na wysokiej wapiennej skale w rozwidleniu rzeki Morawy i Dunaju ruin potężnego niegdyś zamku obronnego. Korzystne właściwości strategiczne tego miejsca docenili już w starożytności Celtowie, a potem Rzymianie, którzy zakładali tu swoje posterunki oraz graniczne obozy warowne. Najstarsze pisemne wzmianki o obecnym zamku pochodzą z połowy IX wieku, co czyni go jedną z najstarszych zachowanych twierdz wybudowanych w tej części Europy. Wtedy to warownia stanowiła część - będącego kolebką narodu słowackiego - Państwa Wielkomorawskiego, po którego upadku na blisko 1000 lat dostała się pod panowanie monarchów węgierskich. W kolejnych stuleciach twierdza wielokrotnie zmieniała swoich właścicieli, którzy sukcesywnie ją poszerzali i rozbudowywali. W XVI wieku warownia znajdowała się w rękach rodziny Batorych. Niespełna wiek później zamek przeszedł na własność rodziny Pálffy w której pozostawał aż do lat 30 XX wieku, kiedy to został zakupiony przez Słowaków. W 1809 roku w czasie wojen napoleońskich warownia została wysadzona w powietrze i od tego czasu pozostaje w ruinie. W XIX wieku w czasie odrodzenia narodowego i starań Słowacji o niepodległość zamek Devín (wraz z tatrzańskim szczytem Krywań) urósł do jednego z symboli narodowych i takim pozostaje do dziś. Po II wojnie światowej znajdująca się zbyt blisko Austriackiej granicy i zarazem żelaznej kurtyny część zamku została całkowicie zamknięta dla ruchu turystycznego. Na zamku w Devínie kończy się także wiodący z Przełęczy Dukielskiej w Beskidzie Małym najdłuższy słowacki oznakowany szlak turystyczny. Obecnie malownicze ruiny udostępnione są dla zwiedzających. W zrekonstruowanym renesansowym skrzydle pałacowym urządzona została niewielka ekspozycja muzealna przybliżająca historię tego miejsca.