Zamek Esterházy w Eisenstadt – zamek rodowy rodu Esterházych (do dzisiaj pozostaje w jego rękach, choć mieści także wiele urzędów państwowych i samorządowych). Położony w Eisenstadt około 50 km od Wiednia. Na miejscu dzisiejszego zamku znajdował się gotycki zamek, którego początki sięgają XIII wieku. Na początku był wczesnośredniowieczny zamek, który w ciągu wieków wielokrotnie zmieniał właścicieli. W 1648 r. zamek kupił hrabia Ladislaus (Władysław) Esterházy, po czym za 16 000 guldenów i 3000 wiader (po ok. 60 litrów) wina kupił dla miasta miano wolnego miasta królewskiego (Königlichen Freistadt). Hrabia Władysław żył do 1662 r., kiedy to majątek przejął jego brat, Paweł (Paul I). Ten przebudował zamek w stylu barokowym. Ostatnie zmiany wyglądu zamku miały miejsce na początku XIX w. (wtedy m. in. zasypano fosę) i dziś oglądamy go mniej więcej w stanie z tego okresu. Majątek roku Esterházy na Węgrzech, w tym zamek w Fertöd, został znacjonalizowany, ale dobra w Austrii rodzina zachowała. Należy do nich również zamek w Eisenstadt.  Po II wojnie światowej w okresie okupacji w zamku mieściła się część rządu stanowego Burgenland  a później przez dziesięć lat sąd krajowy. Po 1969 roku części zamku zostały wydzierżawione od państwa Burgenland i zarządzane przez państwową spółkę operacyjną. Dzierżawa ta, która obejmowała szeroko zakrojone prace remontowe i adaptacyjne , zakończyła się 31 grudnia 2009 r., ponieważ państwo nie chciało uczestniczyć finansowo w ambitnych planach  Fundacji Esterházy. Obecnie jest częściowo udostępniony do zwiedzania. Turyści mogą obejrzeć pokoje z oryginalnym, zabytkowym wyposażeniem oraz zwiedzić rozległe tereny przylegające do pałacu.

Najcenniejsze pomieszczenia na terenie zamku to dwie sale:

Sala Haydna, która charakteryzująca się niebywale dobrą akustyką. Obecnie użytkowana, jako miejsce koncertów i recitali. Sufit zdobią freski z epoki baroku, na ścianach zaś wiszą medaliony z podobiznami węgierskich bohaterów. W sali tej wielokrotnie dyrygował Haydn. Nazwisko kompozytora jest nierozerwalnie złączone z miastem. Od roku 1761 przez ponad czterdzieści lat pracował jako kapelmistrz na dworze księcia Esterházy. Do statusu Eisenstadtu jako ośrodka muzycznego w dużym stopniu przyczynili się trzej inni muzycy: Franciszek Liszt, Ignaz Pleyel i Luigi Tomasini. 

Sala Empirowa – klasycystyczna, również o charakterze koncertowym.

Warto zobaczyć także jedno z największych muzeów wina w Austrii, mieszczące się w ponad 300-letnich zabytkowych piwnicach pałacu

Z zamkiem jest związana historia Melindy Esterházy wdową po Paulu Esterházy. Po ukończeniu szkoły średniej wystąpiła w dwóch filmach fabularnych w 1939 roku. W 1945 Melinda Ottrubay została mianowana primabaleriną assoluta Opery w Budapeszcie .

3 sierpnia 1946 wyszła za mąż za księcia Pawła V Esterházy de Galántha. Małżeństwo pozostało bezdzietne. Po tym, jak monarchia węgierska przestała istnieć na początku 1947 r., a Węgry stały się demokracją ludową, tytuły szlacheckie zostały na Węgrzech zniesione.

W 1949 roku Paul Esterházy został skazany na piętnaście lat więzienia w ramach pokazowego procesu kardynała Józsefa Mindszenty'ego . Dopiero w 1954 roku Melindzie pozwolono odwiedzić męża w więzieniu Kőbánya , po tym, jak przez ponad cztery lata nie miała o nim wiadomości. 30 października 1956 został ostatecznie zwolniony podczas powstania węgierskiego . 1 listopada 1956 Paul i Melinda Esterházy uciekli do Austrii . Ich ucieczkę zaplanowali i zorganizowali wiedeński prawnik Kurt Werner i Franz Strobl , członek Rady Narodowej Burgenlandu. Wyjechali do Szwajcarii, gdzie mieszkali w Zurychu aż do śmierci Paula w 1989 roku .

Melinda Esterházy zmarła 27 sierpnia 2014 roku w Eisenstadt .Uroczystości pogrzebowe odbyły się 12 września 2014 roku w Eisenstadt.

Nieruchomości położone na Węgrzech, o powierzchni około 128 000 hektarów, zostały wywłaszczone. Posiadłości w Burgenlandzie zostały skonfiskowane przez sowiecką władzę okupacyjną w 1945 roku i oddane pod administrację USIA (Administracja Sowieckiego Majątku w Austrii) w 1946 roku . Zgodnie z umową państwowąw maju 1955 i późniejszym wycofaniu się Sowietów Esterhazy odzyskali swoje posiadłości w Burgenlandzie. 

Po śmierci Paula Esterházy'ego w 1989 roku jego wdowa Melinda została jedynym spadkobiercą. W swoim testamencie z dnia 21 sierpnia 1986 r. Paul polecił jej zabezpieczenie dalszego istnienia majątku.

W następnych latach Melinda Esterházy pozbyła się tych części majątku, które nigdy nie były częścią majątku rodzinnego a po wejściu w życie w Austrii w 1994 r ustawy o fundacjach prywatnych , Melinda przekazała swój majątek trzem fundacjom. Akty fundacyjne wyraźnie nawiązywały do ordynacji, a organem kontrolnym była rada rodzinna. Aby móc lepiej zarządzać majątkiem zawartym w fundacjach, w lutym 2002 r. dokonano wpisu do rejestru spółek , który obowiązujący od stycznia 2001 r.zarejestrowana spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która na początku 2002 roku została przemianowana na Esterhazy Betriebs GmbH (EBG) i została przeniesiona na własność Melindy Esterházy i FE Familien-Privatstiftung Eisenstadt .W marcu 2005 roku Melinda Esterházy wystąpiła z EBG i przekazała swój udział w wysokości 600 000 euro prywatnej fundacj. Po jej śmierci udziały zostały przeniesione do EBG.